Czyli o tym, że najczęściej Elvis sprzyja mi w przemeblowaniu. Nieustannie przesuwam te meble po moim pokoju i zastanawiam się nad jednym. Czy w końcu znajdę dla każdego odpowiednie miejsce?
Myślę, że tak długo też cudujemy ze swoim życiem dopóki nie poczujemy, że wszystko jest tak jak powinno, na swoim miejscu.
Każdy żyje jak chce, i robi to co chce, to co go uszczęśliwia. I ni jak nam to oceniać. Wiem jak ciężko jest czasem tego nie robić, jak ciężko dawać ludziom czystą kartę, bez żadnych uprzedzeń. Ciężko jest też z tą zazdrością. Do której tak często nie możemy się przyznać. Lepiej kogoś wyśmiać, niż powiedzieć samemu sobie, że sami byśmy chcieli być na jego miejscu. Prościej naopowiadać złych rzeczy, niż samemu ruszyć dupę w kierunku czegoś wartościowego.
Idę wieszać pranie z kumplem Elvisem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz